Pierwotny kościół gotycki wzniesiony w latach 1326 –1363 uległ zniszczeniu w czasie pożaru w 1428 roku, w okresie wojen husyckich, Wkrótce został odbudowany. Mur
otaczający kościół powstał prawdopodobnie w drugiej ćwierci XV w. a w roku 1794 otrzymał drewniane obejście po wewnętrznej stronie, z jednospadowym dachem tworzącym rodzaj podcienia, wspartym na drewnianych słupach połączonych ażurową balustradą, co zapewniało schronienie pielgrzymom.
Na przełomie XVII i XVIII wieku wzniesiono wieżę, powiększono zakrystię i ułożono wewnątrz posadzkę. W latach 1729 – 35 dobudowano i wyposażono w stylu barokowym dwie kaplice boczne: Świętej Trójcy i Wszystkich Świętych, wskutek czego kościół przybrał kształt krzyża. Ołtarze w nawach bocznych najprawdopodobniej są dłuta Michała Klahra Starszego. Drewniany dotychczas sufit, zamieniono na murowane sklepienie uformowane na styl barokowy. Z elementów gotyckich zachowały się ostrołukowe portale, okna w prezbiterium oraz figura Madonny z Dzieciątkiem z 1400 r. Do najcenniejszych zabytków należy również późnogotycki tryptyk z 1520r, renesansowa chrzcielnica z 1590r ozdobiona herbami protestanckiej szlachty, oraz barokowy ołtarz główny i ambona dłuta Michała Klahra Młodszego z 1794roku. W świątyni są relikwie Krzyża Świętego i Św. Jana Pawła II.
Obecne organy pochodzą z 1899, a chór rozbudowano w 1928 roku dla potrzeb licznej orkiestry i chóru parafialnego. Pod krużgankami zachowały się nieliczne płyty nagrobne. Wśród nich epitafium Ignazego Reimanna /1820 – 1885/ – organisty, kantora, dyrygenta i wielce utalentowanego kompozytora.
W 1970 wymieniono pokrycie dachu na blachę ocynkowaną. W 1984 roku poświęcono nowe trzy dzwony: Jan Paweł II, Maria i Jan Chrzciciel. W 1995 roku ze składek parafian odrestaurowano wnętrze świątyni, a w 2002 r elewację i pokryto wieżę blachą miedzianą, w 2004 gruntownie wyremontowano organy.
W ostatnim czasie świątynia wzbogaciła się w piękne witraże: św. Jana Pawła II, kard. Stefana Wyszyńskiego, św. Siostry Faustyny, św. Brata Alberta, św. Stanisława Biskupa, św. Jana XXIII, św. Matki Teresy z Kalkuty, św. Maksymiliana Marii Kolbe i św. Ojca Pio. Systematycznie odnawiane są obrazy i figury.
W latach sześćdziesiątych XX wieku wykuto w krużgankach obszerne przejście z plebanii na dziedziniec kościelny, a w latach 2007- 2012 przeprowadzono kosztowny remont krużganków, ułożono chodniki z kostki granitowej, osuszono fundamenty i urządzono efektowny ogród wokół świątyni. Kosztem ogrodu plebanijnego wykonano parking dla samochodów zakończony eleganckim ogrodzeniem. Wykonano nowe przyłącza energetyczne, oświetlono wieżę i dziedziniec kościelny. Pięknie zagospodarowany ogród i dziedziniec plebanii służy mieszkańcom do wspólnego przeżywania uroczystości i spotkań grup parafialnych. W 2015 roku rozpoczęto gruntowny remont dachu.
Porządek mszy świętych i nabożeństw dostępny na stronie parafii :
http://krosnowice.pl/parafia/